GASTENBOEK

Soms lopen dat wat je wilt, en dat wat je kunt, niet helemaal synchroon. Ik had na de eerste avond in Sinderen nog een extra voorstelling in de Pol willen bezoeken, maar dat lukte mij niet. Maar de eerste voorstelling op 15 mrt. maakte wel zoveel indruk dat ik ook daar nu nog wel wat van kan vinden. Het was een gezellig gekeuvel daar, in de Amsterdamse Jordaan, waar iedereen de straat zo’n beetje als een verlengstuk van zijn huiskamer ziet. De huwelijksproblemen van Arie en Annie komen uitgebreid aan bod, als mede het flamboyante gedrag van Lou, en dat de hormoontjes van Willem nog lang niet uitgeblust zijn, en dat ook Opoe nog sjans heeft wordt ook mooi duidelijk. Een straat waar een venter graag doorheen loopt, er is altijd wel een reden voor handel. Het was echt een spel met een lach en een traan. Ronduit ontroerend vond ik het liedje van Rietje, vroeger had bijna iedereen wel een kind met kinderverlamming in de klas, zo werd je wel heel confronterend geraakt door die beperkingen voor deze kinderen. Ook de spanning op het gezicht van Aagje bij het zingen gaf wel aan: het gaat ergens over! Heel mooi! De kinderen met het kinderfeestje was sowieso een gouden vondst. In twee minuten twee pannenkoeken op eten nog een glas limonade koekjes snoepjes en nog een ijsje, pittige avond… En Tante Leen die kan de komende winter weer zien komen, want na al die repetities en voorstellingen heeft ze vast een hele mooie das. Het zat er allemaal ook heel goed in, als het al ergens vast dreigde te lopen hebben ze het goed weten te camoufleren. Onontbeerlijk bij zo’n stuk is het Amsterdamse/Jordaanse taalgebruik, maar het kon dit keer toch niet tippen aan Ciske de Rat. Heel moeilijk als het jouw ding niet is, dan gaat het makkelijk over de top. Een enkeling zat daar dicht tegen aan, dan gaat het ten koste van het natuurlijke spel. Maar, het bleef wel leuk en gezellig. En gezelligheid kent geen tijd maar…op het midden van het stuk verlang je er wel naar dat het verhaal ergens links of rechts afslaat, anders verslapt de spanningsboog en dat zou jammer zijn. Gelukkig slaat op het einde van het tweede bedrijf, vlak voor het sluiten van de gordijnen, de vlam in de pan en komt er een basis voor nieuwe dialogen. Het verhaal krijgt de broodnodige opleving, de actie van Arie met Lou, maar is het voldoende? Het is maar een kort moment vlak voor de pauze. Was het voldoende om na de pauze de spanning op te kunnen pakken over hoe het afloopt? Er was later veel ontreddering bij de betrokkenen, maar voelt het publiek dat ook zo? Ik vond het onvoldoende! Er staat vermeld dat het stuk zich nu veertien dagen later afspeelt, maar gevoelsmatig zit hier toch een te groot gat, je mist de eerste emoties rond om de actie van Lou met Annie, en de reactie van Arie. Na de pauze zit Annie met haar hoofd in de handen, en Arie weet zich ook geen houding te geven, maar ik heb daar nog helemaal geen beleving bij, dat wordt in het verdere verloop pas duidelijk. Jammer want dat past ook niet in de geest van dit stuk. Ook zit het einde te vol met ‘bij-elkaar-gekletste-verhaallijntjes’, dat zagen we ook te veel in het einde van Bij de dokter. Je komt naar het toneel om te kijken, het is geen hoorspel. En toch heb je op het einde weer zo’n Kees de konijnenkoopman gevoel, wat werd er weer heerlijk gezongen, dat is echt genieten, klasse! En ondanks dat ik dit keer mijn handen niet op elkaar krijg voor het decor, het Jordaanse volksgebeuren was een prachtig stuk toneel waarbij op en rond het podium maar liefst 25 personen heel actief bezig zijn geweest om iedereen weer een fantastische avond te bezorgen. Het bleef dan ook nog heel lang heel gezellig. Buurtschap bedankt! Groetjes Jan Heuthorst

Nog even een verlaat bericht: Genoten! Mooi stuk! Heb wel eens mooier gezien, maar chapea voor alle spelers. In dat Amsterdamse accent. Goed gedaan allemaal! Sommige hadden het accent en spel wat beter onder de knie dan anderen maar bedankt. Tot de volgende keer.

We komen altijd graag naar 't Buurtschap kijken. Ook deze keer goed gespeeld. Een echt Amsterdams Volkstoneelstuk. Heel iets anders, goed gelukt. Compliment voor "de Amsterdamse taal"! En we zeggen graag weer tot de volgende keer.

Geweldige avond gehad goed gespeeld echt een avondje uit

Hallo Allemaal. Voor het eerst een voorstelling van 't buurtschap bezocht en ik ben het met Theo Soontiëns eens. Het was inderdaad weer eens wat anders. Kom graag nog een keer terug. Een tip heb ik nog wel, houd rekening met de zichtlijnen en de verstaanbaarheid, headsets zouden dat en het spel ten goede komen. veel succes met jullie nieuwe produktie.

Het was een mooie voorstelling p.s alleen de tuinbank op het podium had meer naar het midden gemoeten omdat de mensen aan de linkerkant vooraan het grootste gedeelte  tegen het gordijn aan kijken zodat wij niet goed konden wie er allemaal op de tuin bank zaten.

Goed gespeeld mensen! Fijne avond gehad. Goed spel, vooral Udo Klumpenhouwer en Joop Lammers, maar ook de anderen, hoog niveau.

Gisteravond een mooie avond gehad ,samen met vriendin ,we hebben genoten ,voor herhaling vatbaar ..

Mooie avond gehad vrijdag. Zoals altijd alles weer tot in de puntjes verzorgd. En jullie zijn allemaal goede acteurs. Ik begreep wat er allemaal herschreven is, ook knap werk. Het kleine spul erin, de poes en de venter. Goed gedaan! Buurtschap levert per definitie klasse, dat zijn we inmiddels gewend! Mooi Amsterdamse uitspraak ook. Iedereen bedankt.

Gisterenavond weer heel erg genoten. Gewoon goed. Mooi ook de gezongen delen, wisselt mooi af. Wat een jonge talenten er weer bij.Ga zo door !!